بین سالهای ۱۹۷۱ زمانی که نیکسون مبارزه جدید را علیه مواد مخدر و قاچاقچیان شروع کرد تا سال ۲۰۰۸، بیش از ۴۰ میلیون امریکایی بر اساس قوانین مصوب بدلیل ارتباط با مواد مخدر بازداشت شده اند.این رقم معادل جمعیت مردم ایالت کالیفرنیا و یا معادل ۳۳ شهر بزرگ امریکا است.
۴۰ میلیون بازداشت یعنی طولانی ترین جنگ امریکا علیه معتادان، قاچاقچیان درون و برون مرزی، کشیدن مرز مصنوعی علیه واردکنندگان مواد مخدر، توسعه سیستم زندانها و زندان بانی در امریکا و افزایش تعداد قوانین؛ همه و همه شکست خورده محسوب شده و ظهور قانونی کردن مقدار کم مواد مخدر مهر ردی بر تمام سیاستهای پیشین در ایالات متحده است.
همانطور که در جدول مشاهده می شود (منبع: www.cdc.gov) بیش از ۲۰ میلیون امریکایی از مواد مخدر غیر قانونی استفاده می کنند که رقم بالای محسوب می شود. همچنین ماریجوآنا نیز ۱۵ میلیون نفر را در بر گرفته است. ۲ میلیون کوکائینی و بیش از ۲۰۰ هزار نفر نیز اعتیاد به هروئین دارند.
همچنین بر اساس ترکیب سنی که در جدول دیده می شود، سنین ۱۸ تا ۲۰ سال بیشترین رقم ها را به خود اختصاص داده است. و همچنین ۲۱ تا ۲۵ ساله ها نیز مقام دوم را دارند.
اکنون در امریکا چندین سازمان معروف که زمانی با هم درگیری داشته اند نظری متفاوت در این باره دارند. لیبرالهای موسوم به (tea party movement)، و یا LEAP که شامل افسران پلیس قدیمی است،ماموران مبارزه با مواد مخدر، قضات و بازپرسان همه و همه متفق القول شده اند تا رای به قانونی شدن استفاده از مواد مخدر حتی ماریجوآنا (عمده ترین مواد مخدر غیر قانونی در جهان) بدهند.
حتی در مکزیک نیز فیلیپ کالدرون رییس جمهور معروف و مبارز با مواد مخدر و قاچاقچیان پیشنهاد قانونی شدن استفاده از مواد مخدر را داده است و اعلام کرده که جنگ مسلحانه با قاچاقچیان به تنهایی نمی تواند کارتل های مواد مخدر را شکست دهد.(گفتنی است از زمان آغاز جنگ مسلحانه وی علیه کارتل های مواد مخدر در سال ۲۰۰۶ بیش از ۲۸ هزار نفر کشته شده اند.)
وینسنته فاکس رییس جمهور پیشین مکزیک نیز استراتژی منع را شکست خورده می دانست و اعلام کرده بود که باید تولید، خرید و فروش مواد مخدر در مکزیک قانونی شود. کارشناسان می گویند باید دید کنگره و منابع قانونگذاری چطور با جزییات این موضوع و تصور فروش قانونی هروئین، کوکائین و متامفتامین کنار خواهند آمد و آیا منابع موازی قانونگذاری بر سر جزییات به توافق خواهند رسید یا نه؟
اما این عقیده نیز در حال رشد است که باید با ماریجوآنا معامله ای دیگر کرد. مثلا سارا پالین از سیاسیون معتقد است باید استفاده حداقل از ماریجوانا را به صورت مصرف شخصی قانونی کرد. سال گذشته نیز در میزگردی با حضور ارنستو زدیلو رییس جمهور سابق مکزیک،سزار گاویریا رییس جمهور کلمبیا و فرناندو کاردوسو رییس جمهور برزیل اعلام شد که باید برای مصرف شخصی ماریجوانا از حالت غیر قانونی در آید.
آیا این شروع پایان است؟
آرون هوستون از اعضای لابی برای تجدید نظر در قوانین ماریجوانا در واشنگتن می گوید همه اینها به ما نشان می دهد که ما در شروع پایان جنگ با مواد مخدر هستیم.
نگاهی به آمار و تاریخ بیندازیم: چند نفر از مردم در اواخر دهه ۱۹۲۰ (هنگام جنگ رسمی حکومت علیه دار و دسته آل کاپون) پیش بینی کردند که قانون ممنوعیت استفاده از الکل پایان یابد؟ این قانون از ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۳ به طول انجامیده و بعد شکست خورد. این یکی از بدترین مهندسی های اجتماعی بود که در امریکا رخ داد.
بر اساس تخمین هایی که از سوی سازمانهای حکومتی امریکا شده ۱۰۰ میلیون نفر از مردم این کشور حداقل تجربه یکبار استفاده از ماریجوآنا را دارند. اوباما، بوش، کلارنس توماس عالی ترین مقام قضایی امریکا، آرنولد شوارزنگر فرماندار کالیفرنیا،مایکل بلومبرگ شهردار نیویورک، سناتور جان کری،ال گور و بیل کلینتون جزوی از این افراد در تاریخ امریکا هستند.
البته امریکایی ها دلیل اقتصادی نیز برای قانونی کردن این مواد به خصوص ماریجوانا بر می شمارند. گفته می شود ۶۰ درصد از سود تجارت این مواد در جیب کارتل های مواد مخدر می رود ک ه این رقم سالانه بیش از ۶۰ میلیارد دلار است.
روز دوم نوامبر سال جاری روز تاریخی برای امریکا محسوب می شود. قانون شماره ۱۹ قرار است به رای نمایندگان در کالیفرنیا در رابطه با قانونی شدن ماریجوانا گذاشته شود. نام این قانون Control and Tax Cannabis Act of 2010 است که اگر به تصویب برسد کل امریکا را تحت تاثیر خود قرار می دهد.(در مورد تنباکو و الکل نیز این ایالت از نظر تاریخی پیش تاز بوده است)
البته قانون استفاده از ماریجوآنا برای مصارف پزشکی در کالیفرنیا و ۱۳ ایالت دیگر مدتهاست اجرا می شود. اما افکار عمومی در مورد قانونی کردن مواد مخدر روشن نیست.
رد رهیافت مبارزه با مواد مخدر امریکا توسط کشورهای امریکای لاتین
کشورهای امریکای لاتین رهیافت قدیمی امریکا در مبارزه به قاچاق مواد مخدر را رد کرده اند. افزایش خشونت و هزینه دو دلیل عمده ای است که در این رابطه ذکر شده است. در کنفرانس اخیری که برگزار شد رهیافت ۴۰ ساله امریکا بی مصرف خوانده شد و کشورهایی مانند آرژانتین،برزیل،شیلی،اکوادور، مکزیک و دیگر کشورها با جریمه های سبک در رابطه با استفاده از حجم کمی از مخدر به توافق رسیدند.
در واقع آنها موافق این هستند که استفاده از مواد مخدر را از حالت غیر قانونی و مبارزه مسلحانه درآورده و رهیافتی جدید را در این رابطه اتخاذ نمایند.
در کشورهایی مانند آرژانتیتن خشونتهای ناشی از مواد مخدر کمتر دیده می شود اما با این حال قضات از این موضوع حمایت می کنند که باید از جنبه غیر قانونی بیرون آید. هوراسیو کاتانی از قضات فدرال در آرژانتین می گوید ما با موراد زیر بسیاری دست و پنجه نرم می کنیم. به گفته وی مشکل با مجازات کردن حل نمی شود. قسمت عمده ای از کوکائین از کلمبیا و پرو و بولیوی به خارج صادر می شود. در مکزیک که عمده ترین کشور ترانزیت مواد مخدر به امریکاست تا کنون ۲۸ هزار نفر کشته شده بدون اینکه نتیجه خوبی بدست آید. در امریکای مرکزی نیز خشونتهای ناشی از مواد مخدر رو بع افزایش رفته است و گانگسترهای خیابانی با نفوذ در احزاب سیاسی کل نظام سیاسی کشورشان را تحت تاثیر رفتار و حرکات خود قرار داده اند.
مکزیک بزرگترین تولید کننده ماریجوآنا در جهان و پاراگوئه بعنوان دومین تولید کننده در قلب امریکای جنوبی بعنوان همسایه های پر و پا قرص آرژانتین و برزیل در حال سرویس دادن هستند.
دو کشور مکزیک و برزیل بهنوان دو قطب بزرگ اقتصادی در حال برداشتن قوانین سر سختانه هستند. در برزیل مصرف مواد مخدر در حد کم از جنبه غیر قانونی خود بیرون آمده است و در آرژانتین نیز فرناندز رییس جمهور در حال ارسال لایحه ای است که مصرف مواد مخدر را آزاد می کند.
در اکوآدور دولت چپگرا ۲۰۰ نفر از قاچاقچیان را آزاد کرده و ممکن است در قوانین خود تجدید نظر کند. در زندانهای این کشور برخی مانند جسیکا تروجیلو برای ۱.۵ گرم هروئین یک سال است که در زندان همراه با قاچاقچیان یک تن و دو تنی زندانی است. وی می گوید این درست نیست که برای این میزان مواد مخدر در زندان باشد. به گفته وی اغلب کشورها پذیرفته اند که اعتیاد به مواد مخدر مریضی است و نه جرم و باید رهیافت تغییر یابد.
مکزیک تا سال ۲۰۰۶ قوانین خود را ملایم کرد اما با فشار امریکا از سال ۲۰۰۶ رهیافت قهری را افزایش داد که تا کنون چندان نتیجه بخش نبوده است.
مشکلات درمانی در امریکای لاتین
در آرژانتین حدود ۲۵۰۰ تخت ترک اعتیاد وجود دارد که به ازای هر نفر در ماه ۸۰۰ دلار هزینه باید پرداخته شود. در واقع میزان تخت های مجانی برای معتادین تنها ۷۰ تخت است و سایرین باید این هزینه ها را بپردازند.
البته کلودیو ایزاگوئر از مرکز مبارزه با مواد مخدر آرژانتیتن می گوید بدلیل فقر سیستم پزشکی و بهداشتی، قانونی شدن مواد مخدر در این کشور منجر به افزایش معتادین خواهد شد و باید از این حیث نیز به قضیه نگاه کرد.
سایر کشورها نیز مراکز درمانی ترک اعتیاد به وسعت جمعیتشان ندارند و بیم آن می رود با ازدیاد معتادین، بحرانهای اجتماعی افزایش یابد.
